 |
|
 |
 |
30 WRZEŚNIA 2011
JEŚLI NIE MY, TO KTO?
| TYTUŁ ORYGINALNY: | Wer wenn nicht wir |
| OPIS: | Wschodnie Niemcy, wczesne lata 60. W kraju jeszcze spokój. Bernward Vesper rozpoczyna studia w Tuebingen. Chodzi na seminarium retoryki. Chce pisać. Noce spędza bezsennie przy maszynie do pisania. W międzyczasie próbuje bronić swojego ojca, pisarza o niechlubnej nazistowskiej sławie. Kraj, w którym Bernward żyje, topi się w przeszłości. Od zakończenia wojny minęło 15 lat, starzy naziści znowu robią karierę, nie mówi się o przestępstwach wojennych. Wtedy poznaje Gudrun Ensslin i jej przyjaciółkę Doerte. Gudrun i Bernward to pokrewne dusze. Ich spotkanie to początek ekstremalnej historii miłosnej: bezwarunkowej, nieumiarkowanej, wychodzącej poza granice bólu. Razem chcą zdobyć świat. W 1964 odwiedzają Berlin Wschodni. W mieście muru stają się częścią lewicowej bohemy. Kiedy SPD godzi się na koalicję z CDU Gudrun i Bernward przechodzą do pozaparlamentarnej opozycji. Stają się częścią historii, którą zna cały świat: ruch narodowowyzwoleńczy, protesty studentów, narkotyki i rock'n'roll. Historia toczy się własnym torem i w pewnym momencie wydaje się, że uda się zmienić jej bieg: bo kto, jak nie my? Kiedy, jeśli nie teraz? W pewnym momencie dla Gudrun słowo pisane przestaje wystarczać jako broń przeciwko systemowi. Wtedy pojawia się Andreas Baader. Jego radykalne poglądy zaczynają fascynować kobietę. Gudrun i Bernward zostają uwikłani w zdarzenia, których nie da się kontrolować. |
| OBSADA: | August Diehl, Lena Lauzemis, Alexander Fehling |
| REŻYSERIA: | Andres Veiel |
| SCENARIUSZ: | Andres Veiel |
| ZDJĘCIA: | Judith Kaufmann |
| MUZYKA: | Annette Focks |
| PRODUCENT: | Thomas Kofus |
| GATUNEK: | dramat/historyczny |
| CZAS TRWANIA: | 124 |
| OGRANICZENIE WIEKU: | - |
| PRODUKCJA: | Niemcy |
| DYSTRYBUCJA: | VIVARTO |
| NAGRODY: | 2011, Niemieckie Nagrody Filmowe – Film Award in Bronze: Najlepszy Reżyser, Najlepszy Producent; 2011, MFF w Berlinie: Nagroda Gildii Niemieckich Kin Arthousowych, Nagroda im. Alfreda Bauera dla Andresa Veiela |
|
 |
|
|
